چرا مسلمانان و به خصوص ایرانیان در مراسم مهم مذهبی خود، قربانی گوسفند زنده را نسبت به دام و طیور دیگر ترجیح می دهند؟ منشا این فرهنگ چیست و از کجا آمده است؟ ایرانیان باستان کلمه ی گوسفند را به عنوان یک حیوان اهلی و پاک می دانستند؛ چرا که ریشه ی کلمه گوسفند به دو کلمه «گو» به معنی حیوان اهلی و «سپند» به معنی پاک و مقدس می باشد. پیامبرانی همچون حضرت موسی و حضرت محمد (ص) در طول دوره ی حیات پربرکتشان، به دامداری مشغول بوده اند. حضرت ابراهیم (ع) نیز گوسفندی را به جای فرزند خویش قربانی نمود. همچنین ایرانیان در اعیاد مذهبی مانند عید قربان و غدیر و در مراسمی مانند عقیقه گوسفند زنده برای کودک تازه متولد شده، نذورات، قربانی گوسفند زنده برای تازه عروس و داماد و… ترجیح می دهند تا به قربانی نمودن گوسفند زنده پرداخته و میهمانان خویش را با گوشت گوسفند پذیرایی کنند.
قربانی گوسفند زنده
عقیقه، سنتی دیرینه ایرانی- اسلامی است که معمولا پس از تولد کودک و به شکرانه ی سلامتی مادر و کودک، با هدف اطعام فقرا و نیازمندان، ایجاد الفت و دوستی میان مسلمانان، تشکر از حضرت باری تعالی، مشارکت سایرین در شادمانی مادر و پدر و … گوسفندی را قربانی می کنند؛ البته عقیقه نمودن دارای شرایط خاصی است که برای آگاهی بیشتر می توانید به رساله ی مجتهد جامع الشرایط مراجعه نموده و یا از طریق مراجعه به مراجع و متخصصان دینی از شرایط آن به طور کامل مطلع شوید. متاسفانه این سنت در حال افول و تمرکز خانواده ها نسبت به گذشته بسیار کم¬تر بر روی این مساله می باشد؛ اما باید بدانید که بزرگان دینی در آیات و روایات متعددی تاکید بر اجرای این امر مستحب نموده اند؛ به علاوه، پول عقیقه را نمی توان صدقه داد و خرج مصارف دیگری کرد، بلکه باید آن را مستقیم صرف قربانی نمودن کرد. به قصد عقیقه گوسفند زنده برای مادر و کودک، محدودیتی درباره نوع و نژاد دام، منطقه و اقلیم زیستی، شرایط جغرافیایی نژاد آن ها (کوهستانی، جلگه ای، تپه، مناطق کم ارتفاع و…) ، شاخدرا بودن یا بی شاخ بودن، چهره سفید یا سیاه، دنبه دار، بی دنبه، دم دار، نیم دنبه و… مطرح نمی باشد بلکه انتخاب آن بستگی به درخواست قربانی کننده دارد با این حال و برای احتیاط از دفاتر مجتهد جامع الشرایط نیز حتما سوالات خود را پرسیده و از آن ها راهنمایی بخواهید.
عقیقه گوسفند زنده برای مادر و کودک
اگر تجربه ی اندکی در ارتباط با خرید گوسفند زنده داشته باشید، متوجه خواهید شد که برخی از آن ها گوشتی، برخی دیگر پشمی، دیگری پوستی و گونه ای از آن ها شیری هستند. در حقیقت نژاد گوسفندهای ایرانی بر اساس گوشت، شیر، پوست و پشم آن ها تقسیم بندی شده اند.
به منظور انتخاب گوسفند زنده برای قربانی به شما توصیه می کنیم تا انتخابی از نژادهای گوشتی گوسفند داشته باشید:
تعدادی از نژاد های گوسفند ایرانی به شرح ذیل است:
• گوسفند لری (مربوط به نواحی پل دختر، الیگودرز، اصفهان، خوزستان، خرم آباد، بروجرد و چهارمحال و بختیاری) : رنگ آن سفید و کرم، دارای میانگین وزن 70 کیلوگرم در قوچ و میش آن 66 کیلوگرم می باشد. متوسط قد قوچ آن 73 سانتی متر و میش آن 65 سانتی متر می باشد. متوسط طول تنه در قوچ آن 107 سانتی متر و در میش های این نوع گوسفند 110 سانتی متر است.
• گوسفند شاهسونی (مربوط به نواحی مشکین شهر، سراب، اردبیل، اهر و نواحی شمالی استان آذربایجان شرقی) : رنگ آن نخودی، دارای میانگین وزنی 73 کیلوگرم در دو نوع نر و ماده، متوسط قد 65 سانتی متر، متوسط طول تنه 85 سانتی متر است.
• گوسفند زل (مربوط به نواحی استان های مازندران، گیلان و گلستان) : دارای رنگ نخودی و یا قهوه ای بسیار کم رنگ، متوسط وزن آن ها 35 کیلوگرم با متوسط طول قد 61 سانتی متر می باشند. به همین دلیل گوسفند زل لقب کوچک ترین گوسفند ایران را به خود اختصاص داده است.
• گوسفند شال (مریوط به نواحی قزوین، کرج، بوئین زهرا و تاکستان) : رنگ خاکستری پشم¬ها و لکه های سفید موجود بر روی پیشانی از شاخصه های اصلی این نژاد است. متوسط وزن این نژاد 70 کیلوگرم، متوسط طول تنه 95 سانتی متر می باشد.
با تفاسیر بیان شده شما می توانید با توجه به معیارهای اصلی و متمایز کننده آن ها، نسبت به انتخاب گوسفند زنده برای قربانی یا عقیقه داشته باشید.
انتخاب گوسفند زنده برای قربانی کردن
مقالات مرتبط:
دامکالا یک فروشگاه اینترنتی فروش گوسفند زنده به روش آنلاین است. شما در خرید گوسفند زنده از دامکالا هیچ هزینه دیگری بابت حمل گوسفند و ذبح گوسفند پرداخت نمی کنید.
لینک های مفید
